ЗАР ЗАМАН

кандай.

Кызыса тилим чуркайды,

Кызыл буудан чапкандай.

Кызыл тилим чыдайды,

Кең казына тапкандай.

Кызыл темир үстүнө

Ура берсе чоюлбайт,

Дөшү менен барскандай.

Токтоосу жок жигиттер

Жардан коен качкандай.

Тил албаса аныгы

Тим жүргөнү шашкандай.

Бир чочутаар жаныңды

Ыйманы бар ургаачы.

Алал болот үйүндө

Аскан казан, тулгасы.

Ал өңдөнгөн катындар

Акыреттин жолдошу.

Жакшы катын белгиси

Жарык болоор кабагы.

Кичи пейил, уяттуу

Жаш баладай сыягы.

Ал өндөнгөн айымдар

Шарияттын чырагы.

Жаман катын белгиси

Ызааты жок сөзүндө.

Эрден мурун сөз айтаар,

Уяты жок жүзүндө.

Эрден коркуп көнбөгөн,

Ыйманы жок бетинде.

Ал өңдөнгөн катындар

Жети тозок отунда.

Акылы жок катындар

Аңги койгон айгырдай.

Эрки менен сүйлөйдү

Эч кишиден тайманбай.

Кыз баланын жакшысы

Күмүш, шаңшуур жамбыдай,

Качан болсо кымбатка

Адам качпай алгыдай.

Жаман болсо кыз бала

Жазгы конгон коноктой,

Үй-бүлөсүн жүдөтөөр

Мизи мокок ороктой.

Азаматтын жакшысы

Жүк көтөргөн атандай.

Жүзү жарык эр болсо,

Кайнап турган казандай.

Ыкыбалуу жакшылар

Эл көзүнө мазардай.

Пайдасы жок байларың

Малы тоодо жапандай.

Сөз билбеген жамандар

Камчы билбес кашаңдай.

Жаман айткан суук сөз

Көңүлүңдөн кетээрби?

Бөөдө каргыш адамга

Канча кылсаң жетээрби?

Акылы бар адамдар

Шариятты ойлоду.

Биз өңдөнгөн наадандар

Өз билгенин койбоду.

Арам дөөлөт байларың

Малга көзү тойбоду,

Өлгөнүнүн этин жеп,

Колу менен сойбоду.

Жакшыларды карасаң,

Адыл ою болбоду.

Адам акын жесе да,

Дүнүйөсү толбоду.

Молдолорду карасаң,

Ак селдесин үзбөдү,

Аят, адис сөздөрдү

Акыл менен болжоду.

Напси бузук кургуру

Ак тайгандай жойлоду,

Кайда өлгөн-житкенге

Барамын деп койбоду,

Тил билгилүү азамат

Дили жумшак жакшыдай.

Ар боруму түз болсо

Алтын күрсү тактыдай.

Ичиңдеги сырыңды

Акыл менен тапкыдай.

Азаматтын жаманы

Иттен бетер капкыдай.

Айткан сөзү көк чыгаар

Көңүлүңө баткыдай.

Акылы бар азамат

Зьмга тарткан күмүштөй,

Айткан сөзү ширелүү

Демдеп койгон күрүчтөй,

Консоң, сага жай болот

Кол алышкан билиштей.

Керсөң көзгө толумдуу

Көрөңгөлүү идиштей.

Боз баланын жаманы

Чатак болот кыялы.

Айткан сөзү адамга

Урушкандай сыягы.

Эси жетпес алардын

Куру кайрат жел өпкө,

Болбос ишти үйрөнөөр

Мен кыйынмын демекке,

Минген атын күлүк деп,

Бек теминип мактанаар.

Адамда жок эрсинип,

Куру бекер таптанаар.

Акылы бар азамат

Ар нерседен сактанаар.

Эси жоктун барысы

Болбос ишке капталаар.

Куру кайрат боз бала

Жасоол жыйган урушта

Ошондо болоор маскара.

Кайрат кылбас теминип,

Качалыдан башкага.

Катуу тийип качырып,

Уруштарга жарабас.

Камчы тийсе кокуйлап,

Жолдошуна карабас.

Эси жоктун баарысы

Ушундайды санабас.

Мактансаңыз мактангын,

Мына мындай иш болсо,

Өлсөң дагы качпагын.

Кача турган болгон соң,

Куру кайрат айтпаңыз.

Азаматт