ДҮЙНӨ АКЫНДАРЫНЫН ЫРЛАРЫ

Калчылдатып басат мени кара тер,
Кадам бассам алуучудай кара жер,
Денем муздап, куусаң чөптөй кубарам,
Мен бир өлүк сулаган.

Сергей ЕСЕНИН
(1896-1925)
Россия

Фарс кайрыктары
Сээлдеди эски дарттын сүлдөрү,
Сергилеңмин мастык эзбей жүрөктү.
Соолуктуруп Тегерандын гүлдөрү,
Соо олтурам чайханада күнөстүү.

Орустарга мактап барсын дегендей,
Олбурлуу жан чайханага чарк урат.
Күчтүү демдеп кызылынан белендей,
Күчтүү арак, вино ордуна чай сунат.

Сыйла, бирок алаксытпа анчалык,
Сыйдан артык роза гүлдүү багың бар.
Бекеринен көз кыспады каш кагып,
Бет чүмбөтүн ача койгон ашык жар.

Орустарда жаз жытындай асыл жар,
Окчун үйдө ит сыяктуу байланбайт.
Сомсуз эле өбүшүүгө акың бар,
Согушпайсың, канжар мизи кайралбайт.

А бул жердин келбетине таң болуп,
Алоо таңга окшоштурам иреңин.
Белек кылып Хороссандан шаль жоолук,
Берер элем даңктуу Шираз килемин.

Кызыл чайдан ачуурак куй, кожоюн,
Кылым бою чындан калпка жаналбайм.
Билсең азыр өзүм менен өз оюм,
Бирок сенин милдетиңди алалбайм.

Эшигиңди кайтарсаң да канчалык,
Ээн жактан кире турган багың бар.
Бекеринен көз кыспады каш кагып,
Бет чүмбөтүн ача койгон ашык жар.

Которгон: Эрнис Турсунов