ЭНЕ ЖҮРӨГҮ

Топон сөзүн тоо кылып үйүп жатты,

Ыксыз жерден ырсактап күлүп жатты.

Менин кебим мээсине жетсе дагы

Кабыл албай, эмгегим күйүп жатты.

 

Акырында айтканын уктум, уктум,

Бирок өзүм унчукпай жеңип чыктым.

 

Күч сынаштым көп жолу арак менен,

Жеңген жокмун, жеңилдим, танат белем

Канча жолу эрксиздик кылганымды,

Каалап турсаң калтырбай санап берем.

 

Эссиздигим экен деп ыйлайынбы,

Эстейм кээде өткөндө кылганымды.

Көк теректи кучактап көздү сүзүп,

Көктү карап ыкшыйып турбадымбы.

 

Акырында акылдуу ойго келдим

Ичип жеңбей аракты ичпей жеңдим.

 

Кыргыз жигиттерине

Толкун болот деңиздин күчтүү жери,

Толкундай бол кыргыздын жигиттери.

Токсон-тогуз өнөрдүн ээси бол деп,

Тоолук эне төрөгөн сени, мени.

 

Чоку болот тоолордун бийик жери,

Чокудай бол кыргыздын жигиттери.

Чок кармаган кол менен баатыр бол деп,

Чоң атабыз үйрөткөн сени, мени.

 

Көрдүңөрбү орустун уландарын

Көздөрүнөн тынымсыз жанат жалын.

Арабызда андайлар болсо дагын…

Бош байлаган боо сымак жүрбөй дайым

Үйрөн тынбай улуу элдин ушул жагын.

 

Сары-Челек көлү

Сагынган акын жүрөгү

Сары-Челек көлдүн чүрөгү.

Сайраңдап үч күн жээгинде

Семире түштүм бир эли.

 

Жашырын сырдуу күү чалып

Жай толкуп, кайра тынч алып.

Жаңгактуу тоонун койнунда

Жатканын көрчү суйкайып.

 

Көп жолу тиктеп түпкүрүн

Көрбөдүм мунун түк кирин.

Көрүнүп сакал кыра бер,

Кереги эмне күзгүнүн!

 

Сары-Челек көлгө келишкен

Салбайбыз курорт неликтен?

Кооздук жагы кем калбайт

«Кой-Сары», «Жети -Өгүздөн».

 

Айрыкча шаңдуу байкасаң

Атканда тоодон кашка таң.

Көл болбой эгер кыз болсо

Көз тиймек экен капкачан.

 

Кыз бурак

Сүрдөнүп сөз айталбай көпкө жүрүп,

Сүйлөшсөм сүйгөнүм бар дедиң күлүп.

Ай өттү, бир нерсени шылтоо кылып

Акырын комнатаңа барсам кирип.

 

Өзүнчө ичке назик обон салып,

Ойлонуп бир азыраак токтой калып,

Жатыпсың окуп жаман китебимди

Үстүнө кош алмаңдын коюп алып.

 

Ошондо кубандырып, сен кыз бурак –

Ордуңдан тура калдың этип булак.

Сүйсөң да, сүйбөсөң да жыргай түштүм

Башымды ак төшүңө койгон сымак.

 

Түшүнгүн

Эжемдей сүйүп бир кезде

Эжеңе сунсам гүлдесте,

Эмне үчүн мага бербейт деп

Эки ойлуу болдуң күн кечке.

 

Жанда жок экен шериги

Жабыркай жүрсүн көңүлү.

Жашамал тарткан эженин

Жашара түшсүн өмүрү.

 

Улгая түшсөң сыйлаарга

Укмуш сый болот мындан да.

Гүл берип азыр не кылам

Гүл болуп өзүң турганда.

 

Достук азилдер

Саякбай Каралаевге

1

Сакемдин өзүн карасаң

Сакадай киши кичине.

Залкар тоо бирок тең келбейт

Сапаттуу эмгек-ишине.

Айкөл Манас бүт баткан

Алмадай баштын ичине.

Алтымыш жаштан ашса да

Айта элек аны бүтүрө.

Анткени кээде момундай

Ашык сөз айтат мүчүмө:

«Мээнетиң алайын,

Балакетиң алайын,

Мына ошондо Эр Манас,

Дал ушинтип шер Манас,

Кайран энең Каныкей

Мына ошондо энекең,

Атандын көрү шум дүйнө

Атаңдын көрү дүйүнө»

Кантип бүтөт ушинтип

Кайталай берсе күнүгө.

Сан жагын сөздүн көбөйтпөй,

Сакем, токтолсо дейбиз бирине.

 

Аалы Токомбаевге

Ат салбаган астына

Алп Манастын Аккула…

Аргымактар келетат

Арт жагынан шаштыра.

Ашып кетип жүрбөсүн

Бол, Аалыке, чапкыла!

Талыккан го сыягы,

Ташыркаптыр туягы.

Такалатып алыңыз

Талбай чуркар бу дагы.

Карылыкка эмитен

Кула моюн сунабы?..

 

Темикул Үмөталиевге

Ачык көңүл Темикем,

Алтын ырдын кени сен.

Анык тулпар чаалыкпайт

Арыбассың эмитен.

Канаттуу ыр сен жазган

Катуу учуп талбастан

Өлкөнү бүт кыдырып

Өттү тоолуу Кавказдан.

Жалгыз сенден өтүнүч

Жайыраак жаз шашпастан

 

Эне жүрөгү

Асман жактан кат, кат булут калдайып,

Адыр-жонду имерчиктей айланып,

Чакмак чагып, чарт-чурт этип чагылган

Кара нөшөр төккөн турат камданып.

 

Ачык күндүн бүркөлгөнүн карачы,

Көйнөк кийбей ойноп кеткен баласы.

Ушул нөшөр жаабаса деп уулума

Үйдөн тынбайт энесинин санаасы.

 

Булут тарап асман чайттай ачылды,

Күн желкеден теше тиктеп чакыйды.

Эми уулумдун этине ысык өтөт деп,