Түнкү чоор

Түнкү чоор

Аралап түнкү Лойанды

Айдарым соккон оңду, сол,

“Сынган тал” жаңдап баянын

Сызылтып бирөө тартат чоор.

Тыңшаймын кирпик жаштанып,

Көөдөндү кысып куса, чер,

Көйкөлгөн кырка бактары

Көзүмдөн учуп тууган жер.

Бут чайкаар кудук жанында досум менен коштоштум

Келин-кыз чайкап кол, бутун

Керүүсү салкын желдеген.

Тушунда эски кудуктун,

Тунжурайм, досум, сен менен.

Жомоктуу канча доор көчүп,

Жон тердеп кимдер казды экен.

Гушуга карай жол кетип,

Курчаган тышын таш бекем.

Көрүнөт даана бул жерден,

Көк арал, буурул камышы.

Карайган боору жармы дөң,

Каз-өрдөк сүзгөн жармы суу.

Кайратым жетпей үн буулуп

Кайыр кош кебин айтканга.

Карамыш болом бурулуп

Калп эле ошол жактарга.

Которгон: Сагын Акматбекова