Түнкү чоор

Улу аймагынын чыгышынан, Шимен тоосунун этегинен Ду Фуну узаттым

Катыган жибип, кан ысып

Капаны, зарды унутуп,

Күн эчен жүрдүк, күмүш ээк

Кумгандан шарап сунушуп.

Аскасы, зоосу көк челген

Алыстан күлгүн, көктөнгөн,

Күнүгө чыктык тоолорго

Гүлдөрүн жыттап кез келген.

Аңгырап ой, кыр, келип күз,

Айрылар жолдор азыр биз,

Ашташат качан, каяктан?

Мага да, сага белгисиз.

Таалайы таштан, куюндан

Тагдырды ким деп туюнган,

Акыркы серптик чөйчөктү

Кырынан аша куюлган.