Ли Бо (Ли Бай)
Түнкү чоор
Ташталган сулуу арманы
Ай чырайлуу пери элем,
Алтын эшик ордого
Он бешимде келди элем.
Күн чырайлуу пери элем,
Күмүш чатыр ордого
Гүлдөйүмдө келди элем.
Колун албай мойнуман
Көп түнү жатты чыга албай
Көшөгөлүү койнуман.
Жабылуу ачты бетими,
Апамдан башка көрбөгөн
Аймалады бетими.
Кара тоо башы желдеди,
Кайрылмайын өтпөгөн
Карааны бачым сээлдеди.
Ойнума көрсө, каныптыр
Менден да аруу сулууга
Мээрими түшүп калыптыр.
Түртүлүп ары мен калдым,
Түбү жок муңга чырмалдым.
Ал кийгизген суусар тон
Арзанга сатып, вино алдым.
Жүрүшпөс менен жүрүштүм,
Иришпес менен ириштим
Мойнумдагы кымбат баа
Мончокту сатып, вино ичтим.
Таза жолдон тайыдым,
Далымдагы шай көйнөк
Дал-далынан айрыдым.
Сабылып ылдый жаш башым
Салаалап беттен көз жашым,
Күйүттүү мендей чыгарган
Күңгүрөп муңдуу ырлардан,
Кыйырды тиктеп айнектен
Кырына батып ай кеткен,
Кыш түнү муздак колго алып
Кылкыяк тартам ыргалып.