Түнкү чоор

Тоодогу үйгө кайтканда

Дайын, из жок тааныш жолдон бир аяк,

Дайра муздап, жерлерге тоң түшүптүр.

Сулап жатат, сууда чирип зор дарак

Шыбагы урап, үй эскирип бүтүптүр.

Кыштак жактан ичип-жеп бир ит үрүп,

Карган маймыл какшайт жыртык чатырдан.

Күбө жеген түштү бети күбүлүп

Ача койсом, китепти чаң басылган.

Ашканадан улар жалт деп тышка атып,

Төшөгүмдөн чычкан качты булт этип,

Койсом окшойт минтип иштеп, жашашты

Конок сымал бир кайрылып, бир кетип.

Өкүтү көп, өтөгөн иш көрүнбөй,

Өткөн изсиз жылдарымды ойлодум.

Эми кетпейм. Кетсем кетип өлүмгө

Жакшы чыгар жер менен жер болгонум.

Чечип,чечпей чиновниктик чапанды

Сүртүп, сүртпөй аккан жашты бетимен,

Жыш чайлаган оруп камыш, бакалды

Жыйнап кирдим чачылганды четинен.