Сен мага кат жазчы кайгырганда...

Бүгүн да келген жоксуң,

Күткөнүм бекер болуп.

Калганын билген жоксуң,

Көңүлүм муңга толуп.

Олтурам кирпик какпай,

Оокатым камдап коюп.

Дарегиң эшик какпай,

Дасторкон сенсиз тоңуп.

Ландыштын гүлдөрүндөй,

Чачтарым өрүлбөгөн.

Ойлорум кыш түнүндөй,

Ак таңы көрүнбөгөн.

Ойлоймун, кайда жүрөт,

Ким экен жолдоштору.

Калды экен кайда түнөп,

А балким кан жолдобу.

Ойлоном укпасам деп,

Жашоодо жаманыңды.

Тынч аман уктасаң деп,

Тилеймин аманыңды.

 

 Тилегим

Суунун тазалыгы бар мүрөгүндө,

Аккуу көркү ачылат түгөйүндө.

Ата-Журтка арналган терең сүйүү,

Айтылган сөзүмдө эмес жүрөгүмдө.

 

Тоонун калбаат көрүнүшү мөңгүсүндө,

Аялзаттын жылдызы күлкүсүндө.

Жакшылыктар жаралат күндүзүндө,

Жамандыктан дарек келет түнкүсүндө.

 

Төрөлгөн соң бир башта бир өлүм ак,

Телегейиң тең болбос, шатырман-шат,

Аз күндүк өмүрлөрдү кыя чаппай,

Анткорлук, көрөалбастык болсо экен жат.

 

 Туулган жердин керемети

 

Көк суусу таза – тунук, керемет жер аздектүүм,

Туулган жерим ыйыгым, бүтпөс күүм.

Суктантып сулуулугуң тартып мени,

Артылып барат сага улам сүйүүм.

 

Эң кымбат тоолоруң да, таштарың да,

Сырдашам турмуш сырын ачканымда.

Элестейт эчак калган балалыгым,

Жан жыргайт, жылаңайлак басканымда.

 

Энемдей ыйык-кымбат сенин демиң,

Кагылып кетем сенден туулган жерим.

Өзүңө тамчы болсо бактылуумун,

Өмүрдө мен өтөгөн ак эмгегим.

 

 

Үйүңүзгө болом шам

 

Өткөнүмдү эске салбастан,

Өктөм сүйлөп өчүн албастан.

Өксүтпөстөн ардактасаңыз,

Өлгүчөктү сизге болом шам.

 

Кыйкым таппай баскан-тургандан,

Кызганбастан достон, душмандан.

Кечиримдүү болуп койсоңуз,

Кыяматтык болом сизге шам.

 

Кыялыма кишен салбастан,

Көңүлдөргө шекти албастан.

Кең пейилдүү, кенен болсоңуз,

Күн бүткүчө сизге болом шам.

 

Үмүтүмдү сизге арнасам,

Үйүр тартып сизге жандасам.

Үшкүрбөңүз ушак кептерге,

Үйүңүзгө болом жанган шам.

 

Мага кымбат

 

Мен үчүн акчанын баасы жок,

Отун ал, күкүрт жаксаң жанып кетет.

Мен үчүн килем – мал да дүйнө эмес,

Сел каптаса баарысын алып кетет.

 

Заңгырап турган үй да кымбат эмес,

Катуурак жер термесе кулап калат.

Мен үчүн эң кымбаты адам дили,

Бир ооз суук сөздөн үшүп калат.

 

Мен үчүн бийлик дагы кымбат эмес,

Жаш жетсе, жашыраагы алып кетет.

Мен үчүн эң кымбаты адам дили,

Айтылган ачуу сөздөн зилдеп өтөт.

 

Мен үчүн ден-соолук да кымбат эмес,

Соо туруп кокустуктан ажал жетет.

Бир кылым жашасам да өмүр эмес,

A өмүр көз ирмемде жанып өтөт.

 

Мен үчүн уулум деле кымбат эмес,

Үйлөнсө аял көзүн карап кетет.

Жашоодо ар бир саат кымбат мага,

Жүрө алсам калкым үчүн кызмат өтөп.

 

Мен үчүн кызым деле кымбат эмес,

Бой жетсе бөтөн жерди жeрдeп кетет.

Кызматыма тараза кадырман эл,

А балким чыгармамды бир эскерет.

 

Мен үчүн уйку деле ширин эмес,

Түбөлүк уктап жатчу күн да келет.

Элимде эгер калса менден элес,

Жашоого миң жаралып келем демек.

 

Күнөө дебейм

 

Сен келбесең таңдын азап атмагы,

Кашаң тартып ырларымдын саптары.

Карааныңа зарыктырдың эрте-кеч,

Көңүл сүйүп, жүрөгүмдүн тапканы.

 

 Сен келбесең ар бир саат кейиштүү,

Сен бар кезде бүтпөгөн иш жеңиштүү.

Өзөктөгү өксүү калат унутта,

Өзүң менен өмүр сыйлуу, бейиштүү.

 

Сен келбесең ооруп калат көңүлүм,

Бир кунарсыз беймаза бул өмүрүм.

Сезимимди каптайт албуут шектенүү,

Сүрүштүрбөй чындыгын же төгүнүн.

 

Арзып, күтүп келбей калсаң сагынуу,

Айып дебейм сүйүүмө багынуу.

Намыс үнүн укпай коюп бир жолу,

Күнөө бекен махабаттан жаңылуу.

 

Апамдын мүрзөсүндөгү ой

 

Жар бойлоп жалгыз келдим эски мүрзө.

Жабыкпа көздөрүмдөн жаш төгүлсө.

Эчкирип мынча ыйлап турат белем,

Элеси энекемдин бир көрүнсө.

 

 «Апа» деп бир ооз айтпай мында келдим.

Атыңды жүрөгүмө жаттай келдим.

Эселек ымыркайың таштап коюп,

Эсилим кантип гана кете бердиң.

 

Каштарың кандай экен, көздөрүңчү,

Көзүмө элестебей өтөмүнбү?

Кантейин табалбадым, жаным апа,