Сен мага кат жазчы кайгырганда...

Кирпигим кадаганга сүрөтүңдү.

 

Ыр жандуу, шайыр мүнөз башка эле деп,

Өзүңдү билгендерден угамын кеп.

Көөдөнгө муң толгондо чыдай албай,

Кыйкырам анда неге төрөдүң деп.

 

Бар болсоң апакебай бул жашоодо,

Бөтөндүн тили мага тиймек эмес,

Ансыз да өксүү толгон жүрөгүмдө,

Армандын оту мынча күймөк эмес.

 

                   ***

Жар бойлоп жалгыз кеттим, кошкун, мүрзө,

Жан тартып көп келермин өмүр берсе.

Эл менен кошо келип, жалгыз калам,

Бир күнү жашоодогу күнүм бүтсө.

 

Ишенем бир күн издеп келериңе

 

Унутам, унутам деп күндөн-күнгө,

Убара тарта берем узун түндө.

Унуттум ууртумда күлкүмдү да,

Ушунча баттың беле жүрөгүмө?

 

Унутам, унутам деп айдан-айга,

Убара боло берем таппай айла.

Уурдап кетиптирсиң бейпилдигим,

Ушунча тундуң беле жүрөгүмө?

 

 Унутам, унутам деп жылдан-жылга,

Уйкусуз таңды тостум кыйла-кыйла.

Ушинтип уйпаланып жашагыча,

Уу ичип болгум келет кыйма-кыйма.

 

                   ***

Сүрөттөй тартылыпсың карегиме,

Саргарып зар боломун дарегиңе.

Ийитип сагынычым жүрөгүңдү,

Ишенем бир күн издеп келериңе.

 

 

Сен мага кат жазчы

 

Сен мага кат жазчы зарыкканда,

Сезимим кусага камыкканда.

Мээнеттүү күндөрүмдү унуткарып,

Мээримиңди сeзeйин окуганда.

 

Сен мага кат жазчы кайгырганда,

Сагыныч санаамды жай кылганда.

Сөздөрүң өткөндөрдү эске салсын,

Саптары окшобосун айрылганга.

 

Сен мага кат жазчы көңүл чөксө,

Сөздөрүң жатка калсын жылдар өтсө.

Илебиң илебиме тийбесе да,

Ийилип колдорумду катың өпсө.

 

Сен мага кат жазчы…

 

 Чымчыктын да бузулбасын уясы

 

Кирпигиме ысык жашым тизилип,

Күйүт ороп, жүрөк турду эзилип.

Карегиме батып калды карааның,

Кайра сени көрбөөчүдөй сезилип.

 

Сөз айтууга эриндерим тартынып,

Сенек болуп сезим калды жанчылып.

Сага деген салмагы оор сырларым,

Сынып турду айтылбай да айтылып.

 

Бешенеме жазбаган соң Жараткан,

Айтпаган соң бакыт деген санаттан.

Көңүлүмдө көктөм болуп өнaлбас,

Кара күчкө бирөө бактын талашсам.

 

Жакшы тилек, жакшы күндөр узады,

Жолдош кылып мага жабыр, кусаны.

Өксүбөсүн өзгө бирөө менчилеп,

Чымчыктын да бузулбасын уясы.

 

 Аялуу мамилемди түшүнчү сен

 

Бал толгон махабаттын чөйчөгүнөн,

Көп жутсаң жүрөк күйүп кетер бекен?

Таң калба, асыл курбум, о жан биргем,

Булактын таза суусун кошуп берсем.

 

Сезимдин назик гүлүн үзүп берсем,

Тез эле уйпаланып калбас бекен?

Таарынба, асыл курбум, о жан биргем.

Тыз этип тикенине колуң тилсең.

 

 Кумардын шарап толгон чөйчөгүнөн,

Көп ичсең тез мас кылып коер бекен?

Шектенбе, асыл курбум, о жан биргем,

Шарапка тунук суудан кошуп берсем.

 

 Шарактап шайыр жүрсөм, же көп күлсөм,

А кийин көз жаш төгүп калбас бекем?

Сабыркап санаа чекпе, о жан биргем,

Себепсиз кез-кез сага кабак түйсөм.

Токтоосуң, сабырдуусуң көптү билген,

Сезимди тизгиндеген, нокто илген.

Армансыз пенде экенмин, о жан биргем,

Өзүндөй асыл жанды жандап жүргөн.

 

Аялуу мамилемди түшүнчү сен,

Тагдырым тең салмактуу болсун десең.

 

 Азыр да сүйүп жүрөмүн

 

Жаш ордуна от толуп көздөрүмө,

Жаным, кантип чыдадым сөздөрүңө?

Карегиме кагылып турчу элең,

Кайдан бүттү бул мүнөз өзгөрүлмө?

 

Кур намыска алдырып койдуң бекен,

Кезектеги сыноо же ойнуң бекен?

Чын-төгүнүн билалбай сөздөрүңдүн,

Чымындай жан чыркырап күйүп кетем.

 

Ынтызарлуу канакей ыйык сезим,

Ыйманыңа от койду кандай чечим?

Көз алдымдан сүрүлүп кете элек,

Көздөрүмдөн өпкүлөп турган кезиң.

 

Азгырылма, алданма жашта белең,

Айткандарың төп келбес башка белең?

Аздектелүү сезимимди баалабаган,

Адаштымбы, ушунча да шашма белең?

Бийиктердин чокусу бийик дегем,

Башымды ийип сөзүңө жибип келем.

Ысык илеп чачылса күйүп келем,

Ымаланы туйбаган жигит белең!